Volgens GroenRand zijn beheersovereenkomsten essentieel voor een betere biodiversiteit

Volgens GroenRand zijn beheersovereenkomsten essentieel voor een betere biodiversiteit

De beheerovereenkomsten krijgen een belangrijke rol toebedeeld voor het behoud en de verbetering van de biodiversiteit op landbouwgronden en worden ruim door de EU en de nationale overheden ondersteund.

In kader het PARTRIDGE-project werden in 5 Europese regio’s landbouwers bevraagd over hun visie met betrekking tot beheerovereenkomsten en is onderzocht wat nodig is om landbouwers meer beheerovereenkomsten te laten sluiten.

Meer dan de helft van de respondenten gaven aan deel te nemen om hun steentje bij te dragen aan het behouden en versterken van fauna en flora, om te werken aan een beter leefmilieu en om een goed gevoel over hun landbouwbedrijf te hebben.

Landbouwers die nog niet deelnemen, vinden dat ze zonder vergoeding al heel wat inspanningen leveren voor het leefmilieu.

De vergoeding blijft voor heel wat landbouwers cruciaal om deel te nemen, maar dit scoorde lager dan andere elementen van motivatie. 
Relevant is ook dat nog steeds 15% van de respondenten aangaf beheerovereenkomsten niet te kennen.

​Bloemenblokken, vogelakkers, niet-geoogste granen en biodiverse graslanden scoren het hoogst in aantal.
Landbouwers die andere contracten afsloten, stonden er ook voor open om voor deze pakketten overeenkomsten te sluiten.​

Het ontvangen van een vergoeding is cruciaal voor alle landbouwers om een contract af te sluiten.
Over hoe hoog die vergoedingen moeten zijn, liepen de reacties wat uiteen. ​
Eén derde van de landbouwers wil een substantieel hogere vergoeding voor de Partridge vogelakkers.

Om landbouwers blijvend te engageren, is volgens GroenRand, een hogere vergoeding zeker aan te raden.
Dit kan vermijden dat landbouwers sneller afhaken of niet instappen in een beheerovereenkomst.

Extra acties om het draagvlak te verhogen bij het brede publiek voor de inspanningen van de landbouwers, kunnen volgens GroenRand bijdragen tot een grotere bereidheid bij landbouwers om een beheerovereenkomst te overwegen en/of ermee door te gaan.