GroenRand beschouwt de otter als een hoopvol symbool voor de natuurheropleving
De otter,
niet te verwarren met de bever, was vroeger in al onze waterlopen terug te
vinden, maar een combinatie van factoren deden de soort de das om.
Zo gaf de overheid premies voor het bestrijden van otters omdat ze een bedreiging
van het visbestand zouden zijn.
Daar bovenop kwam de versnippering van onze natuur, de terugval van de
visbestanden, de vervuiling van het water, de vernieling van moerassen en
oevers en het rechttrekken van waterlopen.
Vanaf de jaren 80 was er dan ook bijna geen spoor van een otter meer te vinden
in onze contreien.
Sinds 2012 duiken er af en toe sporen op die
wijzen op de aanwezigheid van een otter op verschillende plaatsen in België.
Sinds 2014 zijn er op regelmatige basis terug waarnemingen van otter in de Scheldevallei. Ook in de omgeving van de Antitankgracht, ten noorden en oosten van Antwerpen, wordt hij terug gespot.
Maar voordat de otter België – en vooral in Vlaanderen- terug als een geschikte habitat zal beschouwen, ligt er op veel plaatsen nog wel wat werk op de plank.
WWF, het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek en UAntwerpen, brachten in 2019 een studie uit waaruit bleek dat de Scheldevallei en de Antitankgracht veel opportuniteiten heeft voor de otter.
Daarom startte WWF samen verschillende partners, het project Otterland, om samen van deze regio een klein ‘otterparadijs’ te maken.
Dankzij projecten zoals het Sigmaplan zagen we op
specifieke plekken in de Scheldevallei een spectaculaire terugkomst van
typische rivier natuur.
Daar profiteert de otter nu mee van, maar meer inspanningen zijn nodig om de
soort alle kansen te geven.
De nieuwe studie legt de vinger op de wonde: beperkte en vervuilde
vispopulaties in de Schelde en de Antitankgracht samen met te beperkte en te
versnipperd habitat blijven de pijnpunten.
Door een aantal knelpunten weg te werken kan het leefgebied van de otter
aanzienlijk uitbreiden.
2021 werd uitgeroepen tot Jaar van de Otter in
België én Nederland.
Er wordt nu samengewerkt aan het soortenbeschermingsprogramma en verschillende actoren
zetten zich verder in aan het otter vriendelijk maken van onze natuur.
De otter is een paraplusoort.
Om de otter terug te brengen moet je de water- en habitatkwaliteit verbeteren.
Daar vaart het hele gebied waar de soort leeft en foerageert wel bij.
Vispopulaties doen het beter, de natuur naast de waterlopen herleeft, wat ook
goed is voor insecten, vogels en andere soorten.
Om een succesvolle vestiging
van otters te verzekeren is een gezond visbestand met voldoende én gezonde vis
belangrijk.
Otters voeden zich voor 80% met vis.
Zowel de kwantiteit als de kwaliteit van het visbestand is een aandachtspunt.
Uit resultaten van deze studie blijkt dat kwik en pcb-vervuiling in visweefsel
nog steeds zeer hoog is en het herstel van de otterpopulatie hindert.
Deze stoffen hebben in het verleden een grote negatieve invloed gehad op
Europese otterpopulaties.
De otter heeft een groot leefgebied en is dus meer gebaat bij
natuurherstel op landschapsniveau dan versnipperde inspanningen verspreid over
Vlaanderen.
Natuurpunt kreeg een goed beeld van de opportuniteiten en de knelpunten voor
otter in de Schijnvallei en de Antitankgracht.
Het verbeterde habitat zal ook een heel aantal andere soorten helpen.
De terugkeer van de otter is een hoopvol symbool voor de heropleving van de Antitankgracht
als levensader doorheen de Voorkempen.
Met project Otterland zetten we ons de komende jaren met onze partners in voor de verbetering van het leefgebied van otters door o.a. het wegwerken van gevaarlijke verkeersknelpunten.
We zien de otter als de mascotte van het water- en natuurbeleid in onze GroenRand-regio.
Dat die opnieuw de weg naar Vlaanderen vindt, is voor ons de bevestiging dat we de juiste keuzes maken door opnieuw te vernatten, te ontsnipperen en de waterkwaliteit op te krikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten