Wandelverslag: Antitankgracht - Botermelck-La Garenne
Start aan brasserie Mano:
De wandeling is 8 km.
Knooppunten: 91-38-20-14-19-22-23-24-27-34-38-91.
We begonnen onze wandeling vanaf het Schildestrand.
Zestig jaar geleden was Schildestrand de trekpleister voor zonnekloppers in regio.
Vanuit Antwerpen kwamen veel dagjesmensen er in de zomer zwemmen en zonnebaden.
Zestig jaar geleden was Schildestrand de trekpleister voor zonnekloppers in regio.
Vanuit Antwerpen kwamen veel dagjesmensen er in de zomer zwemmen en zonnebaden.
Men kon er ook verblijven in bungalows en op een camping.
Voor avondvertier was er dansgelegenheid Fauna en culinair kon men genieten in restaurant Las Palmas en ijssalon Rivièra.
Het Schildestrand is eigenlijk het oude fort van 's Gravenwezel.
Dit fort van ongeveer 22 hectare werd gebouwd tussen 1909 en 1912 om een dreigende invasie van Duitsland te stuiten.
Een deel van de Antitankgracht werd gedempt voor een parkeerplaats, maar zal in de toekomst opnieuw geopend worden.
We hebben onze wandeling voortgezet langs Antitankgracht om zo de rand van het natuurgebied Botermelck-La Garenne (450 ha) te bereiken.
Hier leven everzwijnen en edelherten.
De Antitankgracht verbindt verschillende natuurgebieden, waardoor dieren elkaar kunnen ontmoeten en minder vatbaar zijn voor genetische verarming.
 | Wandelen en fietsen in de natuurgebieden langs de antitankgracht www.youtube.com |
Wat de natuur nodig heeft, is een netwerk van gebieden die met elkaar verbonden zijn.
Op die manier kunnen dieren- en plantensoorten van het ene gebied eenvoudig in contact komen met soortgenoten in andere gebieden.
Op die manier kunnen dieren- en plantensoorten van het ene gebied eenvoudig in contact komen met soortgenoten in andere gebieden.
En dat is belangrijk voor de genetische uitwisseling.
Inteelt maakt het DNA van de dieren minder divers, waardoor ze kwetsbaarder worden voor ziekte en de kans groter is dat een soort in een geïsoleerd gebied uitsterft.
Inteelt maakt het DNA van de dieren minder divers, waardoor ze kwetsbaarder worden voor ziekte en de kans groter is dat een soort in een geïsoleerd gebied uitsterft.
Onderweg zagen we dat er aan de Antitankgracht werd gewerkt
Er worden verschillende maatregelen genomen om de gracht te versterken.
Een van de opvallende werkzaamheden is het zogenaamde ‘hakhoutbeheer’.
Een van de opvallende werkzaamheden is het zogenaamde ‘hakhoutbeheer’.
 | De Antitankgracht loopt van Stabroek tot Ranst en is met haar 33 kilometer het langste beschermde landschap van Vlaanderen. Hier werken we als Regionaal Land... www.youtube.com |
Doordat meer licht de waterloop bereikt, krijgen waterplanten en andere flora en fauna volop de kans om te herstellen.
Door slibruimingen zal de doorstroming en de waterkwaliteit verbeteren en krijgen waterplanten en vissen een duwtje in de rug.
In het Antitankgrachtgebied leven zeldzame dieren (rode lijstsoorten) zoals boommarters, bevers en zelfs de otter begint aan een schuchtere comeback (er zijn ongeveer in 20 otters in Vlaanderen).
Door slibruimingen zal de doorstroming en de waterkwaliteit verbeteren en krijgen waterplanten en vissen een duwtje in de rug.
In het Antitankgrachtgebied leven zeldzame dieren (rode lijstsoorten) zoals boommarters, bevers en zelfs de otter begint aan een schuchtere comeback (er zijn ongeveer in 20 otters in Vlaanderen).
Op deze rode lijsten staan verdwenen, (ernstig) bedreigde, kwetsbare en gevoelige planten en dieren.
Onderweg zagen we knaagsporen van de bever.
De Europese bever was ooit een veelvoorkomende soort langs de Vlaamse waterwegen.
Onderweg zagen we knaagsporen van de bever.
De Europese bever was ooit een veelvoorkomende soort langs de Vlaamse waterwegen.
Echter, vanaf de Middeleeuwen werd het dier intensief bejaagd vanwege zijn 'nuttige' eigenschappen: zijn waterdichte dikke vacht met tot 23.000 haren per vierkante centimeter, zijn aangenaam geurende 'castoreum' voor onder andere parfum, en zelfs voor zijn vlees.
Beverstaart, die op vis lijkt, werd in de middeleeuwen tijdens de vastentijd gegeten door hooggeplaatste en religieuze personen die het eten van vis beu waren.
In 1848 blies de laatste bever zijn laatste adem uit, ondertussen hij bezig met zijn comeback (er zijn ongeveer 500 à 600 bevers in Vlaanderen).
Beverstaart, die op vis lijkt, werd in de middeleeuwen tijdens de vastentijd gegeten door hooggeplaatste en religieuze personen die het eten van vis beu waren.
In 1848 blies de laatste bever zijn laatste adem uit, ondertussen hij bezig met zijn comeback (er zijn ongeveer 500 à 600 bevers in Vlaanderen).
Om verstoring van recreanten te vermijden, verplaatsen deze dieren zich 's nachts en zoeken ze overdag naar rustgebieden.
Langs de Antitankgracht werd vanaf 2018 alleen al in Schilde - waarlangs we hebben gewandeld - in totaal 87,2 ha groengebied aangekocht.
We beëindigden onze wandeling in brasserie MaNo, waar we in stilte genoten van een afscheidsdrankje.
Al had de garçon - die de tussendeur ter bescherming van andere klanten afsloot - hier een ander idee over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten