GroenRand constateert dat ook kevers zorgen voor de bestuiving van bloemen
Wie aan bestuiving denkt, komt waarschijnlijk al snel uit bij de bijen. Maar met het dalende aantal bijen rijst de vraag: wie neemt hun rol als bestuiver over? Gelukkig zijn onze tuinen gevuld met allerlei verrassende bestuivers. Naast bijen en vlinders zie je misschien ook motten, vliegen en zelfs kevers druk aan het werk. Het lijkt wel een feestje in de tuin!
Minder bekend is dat ook sommige keversoorten stuifmeelkorrels verspreiden – en dus bijdragen aan de bestuiving van planten en bloemen. Naast bijen spelen dus ook kevers een belangrijke rol in de bestuiving van bloemen.
Kevers worden vaak aangetrokken door bloemen met sterke geuren en felgekleurde bloemblaadjes.
Terwijl ze over de bloemen kruipen op zoek naar nectar en stuifmeel, dragen ze stuifmeel van de ene bloem naar de andere over, waardoor bestuiving plaatsvindt.
Dit fenomeen, keverbestuiving genoemd, is van groot belang voor bepaalde soorten planten en bloemen.
Sommige planten zijn zelfs specifiek aangepast om kevers aan trekken, met dikke stevige bloemblaadjes die bestand zijn tegen het geknaag van kevers.
We bekijken enkele van deze kevers.
De fraaie schijnboktor of fraaie schijnbok (Oedemera nobilis) is een keversoort uit de familie schijnboktorren (Oedemeridae) en heeft een prachtige groene metaalglans. In de lente is de fraaie schijnboktor een frequente bezoek van diverse bloemsoorten, waar hij zich voedt met stuifmeel en nectar.
Ze zijn dus onderdeel van de bestuiving van planten door insecten en vliegen van bloem naar bloem. Een nuttig en mooi beestje! Het mannetje van de fraaie schijnbok heeft opvallend dikke dijen op de achterste poten, net als insecten die ver kunnen springen. Niettegenstaande dit, is de fraaie schijnbok geen verspringer.
Het is typisch dat schijnboktorren zich kunnen verdedigen door een gifstof af te scheiden die blaren kan veroorzaken. Dus, handen af van deze kleine chemische krijgers!
Gevlekte smalboktor is 11-20 mm groot is zwart van kleur en heeft gele dwarsbanden op de dekschilden. De beharing op het halsschild is grauwgeel. Bij het vrouwtje worden de sprieten lichter aan de top.
Deze boktorren zijn gemakkelijk op zicht te inventariseren door het afzoeken van bloeiende schermbloemen. Daarnaast foerageren de kevers vaak op bloesem van braam. Gevlekte smalboktorren worden aangetrokken door de felle kleuren en zoete geuren van bloemen.
Terwijl ze zich te goed doen aan nectar, blijft er per ongeluk pollen aan hun lichaam kleven en dragen ze dit over naar andere bloemen, wat zorgt voor de bestuiving van planten. Zo worden deze insecten onbedoeld de postbodes van de bloemenwereld!
De gewone smalboktor of rode smalbok (Stictoleptura rubra) is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae).
De kever kan net als andere smalboktorren vaak worden aangetroffen op schermbloemen en andere bloeiende planten, waar hij zich voedt met nectar en stuifmeel.
De kleine rode weekschildkever, ook wel soldaatje of rode weekschild (Rhagonycha fulva), is een kever uit de familie van de soldaatjes (Cantharidae).
Hij heeft net als alle soldaatjes zachte dekschilden en een langwerpig lichaam en lange, duidelijk antennes. De lichaamslengte is 7 tot 11 millimeter, de kleur is geheel oranjerood.
De rode weekschildkever is in de zomermaanden vaak te vinden in grote aantallen op diverse soorten schermbloemigen, waar ze van nectar snoepen en ook bloembezoekende insecten grijpen, die maken een belangrijk deel van hun menu uit.
Foto's zijn Frank Vermeiren - lid van GroenRand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten