Rechter eist strenger mestplan
Vijf
milieuorganisaties daagden vorige zomer de Vlaamse regering voor de rechter.
Die geeft Zuhal Demir nu een half jaar om een strenger mestactieplan uit te
dokteren.
De zaak was een ultieme poging om de Vlaamse overheid aan te sporen werk te maken
van gezonde waterlopen.
De Vlaamse wetgeving faalt immers al meer dan twintig jaar om de Europese
Nitraatrichtlijn en Kaderrichtlijn water te vertalen naar een aantoonbare
verbetering van de waterkwaliteit.
De rechter oordeelde dat Vlaanderen te weinig acties neemt om de waterkwaliteit
te beschermen.
Dit zorgt voor een ernstige impact op de biodiversiteit.
De Vlaamse Regering krijgt nu zes maanden de tijd om gepaste maatregelen uit te
vaardigen en dus het huidige mestdecreet drastisch te verstrengen.
In november 2022 gaf minister van Omgeving Zuhal Demir aan de landbouw- en
natuurorganisaties de opdracht om op basis van eigen voorstellen tot een
mestbeleid te komen dat de waterkwaliteit voldoende beschermt en zo
tegemoetkomt aan de Europese eisen en doelstellingen.
Dit jaar in maart werd na intensief onderhandelen een gezamenlijk princiepsakkoord bereikt dat als basis moet dienen voor het volgende mestactieplan (MAP7).
Met deze rechterlijke uitspraak is het nu alle hens aan dek voor Vlaanderen om
dit akkoord snel door te vertalen naar concreet beleid zodat dit
principeakkoord kan doorgerekend worden op de milieueffecten..
Voorlopig is het onvoldoende duidelijk of dit akkoord de Europese
doelstellingen zal halen.
Goede
waterkwaliteit ook belangrijk voor GroenRand
Nu
Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) het
soortenbeschermingsprogramma heeft goedgekeurd, kan ook de omgeving van de
Antitankgracht ottervriendelijk worden gemaakt.
Althans dat is de hoop van
natuurvereniging GroenRand.
Die beschouwt de otter als hoopvol symbool voor
natuurheropleving.
Alle natuur- en bosgebieden langs de Antitankgracht met elkaar te verbinden tot
één aaneengesloten gebied, is belangrijk voor de terugkeer van de otter.
De
Antitankgracht is dan ook de levensader door de Voorkempen.
Om het dier terug te brengen moet je de water- en habitatkwaliteit verbeteren.
Het vraagt een gezond en voldoende groot visbestand.
Otters voeden zich immers voor 80% met vis.
Met een goede waterkwaliteit vaart het hele gebied wel bij.
Vispopulaties doen het beter en de natuur naast de waterlopen herleeft.
Dat is dan weer goed voor insecten, vogels en andere soorten
Door hun veeleisendheid zijn otters ideale indicatoren voor de milieu- en
natuurkwaliteit van waterrijke gebieden.
Waar het goed gaat met de otter, is het ecosysteem goed of herstellende, en
gaat het ook tal van andere soorten voor de wind.
De otter definitief terughalen is geen gemakkelijke opdracht.
Otters hebben immers voorkeur voor zeer proper water, een degelijk waterpeil en een gevarieerd natuurlijk landschap langs de oevers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten